ارزیابی پتانسیل های ژئومورفوتوریسمی دره ی الموت

ژئومورفوتوریسم، از حوزه ی مطالعات علوم زمین و مطالعات گردشگری است و شاخه ای از اکوتوریسم محسوب می شود که در آن بیشتر زیبایی های ژئومورفولوژیکی و زمین شناختی، مورد توجه گردشگر قرار دارد. دره ی الموت از جمله مناطقی است که علاوه بر آثار فرهنگی دارای پدیده های طبیعی متنوعی است و هر یک از آنها به تنهایی قادر هستند گردشگران بیشماری را به خود جذب کنند. در این پژوهش، با استفاده از تصاویر ماهواره ای، نقشه های زمین شناسی و نیز مطالعات میدانی، تعدادی از لندفرم های دره ی الموت که دارای جاذبه-های ژئوتوریستی بیشتری هستند، شناسایی شده و توانمندی آنها بر اساس دو مدل کومانسکو و امری کاظمی مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که تمامی لندفرم های مورد مطالعه، اهمیت منطقه ای و برخی نیز اهمیت ملی دارند. همچنین ویژگی های منحصر به فرد زمین باستان شناختی قلعه و صخره ی حسن صباح به آن ارزش بین المللی نیز داده است. از سویی ماهیت غالب لندفرم های مورد مطالعه در ارتباط با زمینه های محیط زیست و طبیعت گردی است. همچنین بر اساس روش کومانسکو، ویژگی های زیبایی شناختی، علمی، فرهنگی، اقتصادی و مدیریتی لندفرم ها، مورد بررسی قرار گرفت و نتایج نشان داد که دریاچه ی اوان به دلیل تنوع ژئومورفولوژیکی و جاذبه های زیبای طبیعی، ارزش بالای علمی و فرهنگی، بیشترین پتانسیل در جهت فعالیت های ژئوتوریسم را داشته و پس از آن به ترتیب قلعه و صخره حسن صباح، الموت رود، دره ی گرماگلو، صخره های اندج و آبشار گرمارود در رتبه های بعدی قرار می گیرند.